Az önce konuştum nenemle
Hani sana adını veren nenem
Asiye’m
Beyaz kefeni bol gelen Asiye’m
Daha dört yaşında
Dalından kopan yaprak gibi
Toprağa düşen Asiye’m
Sarı saçlarını rüzgara salan
Tüm sıcaklığıyla
Yüreğime dolan Asiye’m
Minnacık ellerinde yaşanası
Dünyalar barındıran
Nenemin yadigarı
Gözümün feri Asiye’m
Bilsem
Böyle erken olacak gidişin
Bilsem benden önce düşeceksin
Dalından
Bırakır mıydım
Daha sana doymadan
Ellerini
Az önce konuştum
Nenemle Asiye’m
Bilirim yan yana hasretleri tüketirsiniz
Cennetin bir köşesinde
Bana da yer ayırın yanı başınızda
Ben asiyemler olmadan
Yaşayamam
Öyle dedim neneme de
Asiye’m
Akşam oldu
Beni yalnız bıraktığın
Günden kalma ağlamalardayım
Üşüme
Söyle neneme
Sarıp sarmalasın seni
Elveda Asiye’m
Kır çiçeğim
Göz nurum
Elveda
