Bak yine başladım şiir yazmaya
Uzun zaman olmuştu
Ellerim kalem tutmayalı
Suskun yüreğime eşlik ettim epeydir
Ben sustum, kalemim sustu
Yüreğim sustu
Şiirler sustu
Ne zaman sen geldin
Bana merhaba dedin
O bakmakla tükenir gözlerinle
İşte o zaman geldi ilk satırlar
Aklıma
En ağır bombalara maruz kalmış topraklarda
Bir lokma ekmeğe muhtaç çocuklar gibi
Muhtaçmışım sana
Ve onların hayatın yok oluşuna attığı çığlıklar kadar
Çığlık çığlığa sarıldım kalemlere
Kimseye anlatamadıklarım vardı artık
Uzun zamandır unuttuğum şeyler
Senin bile bilmediğin kadar saklı
İçinde sen olan
Ben olan
İçinde şiir yazacak kadar
Hasret olduğum duygular
Hazır sen bilmiyorken
Henüz sihiri kaybolmadan
Attım kendimi
Afrika’nın en aç en bakir toprakları kadar bembeyaz sayfalara
Yazdıkça sen oldu
Çevirdim tekrar yazdım sayfaları
Birer birer doldurdum
Sana haber bile vermeden
Teskere almış askerler kadar şendim
Oyun oynarken cam kıran çocuklar kadar ürkek olsam da
Henüz kimse bilmiyorken
Tren katarları gibi ardı sıra
Yazdım şiirlerimi
Varsın öğrensin daha sonra
Dedim her kim olursa olsun
Hatta sana bile söylemeyi düşünüyorum
Belki uzak duracak
Susacak
Ve bir daha asla bu sihiri yaratmayacaksın bende
Ondan acelem
Ondan sayfalarca yazdım
Bendeki bu duygu soğumadan
Ve sen henüz çekip gitmeden yüreğimden
Okyanuslara dalıp elmas çıkaran
Kübalı bir genç adam kadar diriyim
Carl Lewis’le yan yana koşmaya bile cesaretim var
Kalbimin en nefes almaz haliyle
Ve en sesim çıkmaz halimle
Seni sevdiğimi tüm dünyaya haykıracak kadar
Aşk dolu sesim
Sözlerim
Kelimelerim
Bu satırları okuduğunda
Gözlerine bakmak isterdim
O yaşanası nice hayat barındıran gözlerine
En sıcak anne dokunuşuna bedel ellerine
Bu kâğıtları tutuşturup
Sonrada ardıma bile bakmadan çekip gitsem de
Bilmeni isterdim seni her daim
Bugünkü kadar içten seveceğim
Ben dost olmayı pek beceremem
Ya severim
Ya da nefret ederim
Ortası yok duygularımın
Ben tüm sevecenliğiyle ya kadın doğum uzmanı olurdum
İnsanlara hayat veren
Ya da hastalarına ötenazi uygulayan
Gaddar bir cerrah
Şimdi kadın doğum modundayım
Bırak da yeni bir hayata merhaba dedirteyim
Bu duygularımla demek geliyor içimden
Ama sana bunu der miyim
Onu bile bilmeyecek kadar cesaretten uzak
Bir sayfadayım
Son noktalarım yoktur benim
Söyler, yazar geçer giderim
Acısı da sevinci de kalır bende en mahrem şekliyle
Ya hiç konuşmam, lafını etmem
Ya da asla susmam
İşte böyle sarı şeker
Bilsende bilmesende
Ben tekrar şiir yazmaya başladım
İster oku anla
İster göz at sus ve git
İstersen bana bir daha merhaba bile deme
Ama artık kayıt altındasın
Bu satırlar sana dair
Anlasanda anlamasanda
Bana şiir yazdıran sensin
Ben bu satırları senin bakmaya doyamadığım
Gözlerine yazdım
Tutmaya kıyamadığım ellerine
Ve altın sarısı saçlarına
Belki bir daha görmem seni
Belki bir dahakinde o kadar anlamlı gelmezsin bana
Ya da olabildiğince
Benim olursun
Saatlerce, günlerce, aylarca, senelerce
İşte o zaman seyreyle sen beni
Bak ne şiirler yazıyorum
Bak nasıl bakıyorum o beni alıp
Diyar diyar gezdiren gözlerine
Bak hiç bırakıyor muyum ellerini
En azılı suçluların mahkeme başkanının kararını beklediği
Gibi bekleyeceğim seni
O bal dökülesi
Dudaklarından çıkacak fermanın
Ya zehir edecek bana dünyayı
Ya da yeniden başlayacağım hayata
Şaka şaka
O kadar abartmam ki
Her ne olursa olsun
Bilki seni şiir yazacak kadar çok sevdim
Ben en son şiirimi seneler önce yazdım
Senelerdir
Bomboş bu satırlar
Tıpkı şu masum kalbim gibi
Hadi şimdi söyle bana çekip gideyim mi sana çıkan tüm yollardan
Yoksa yollarına çiçek serip
Dizlerimin üzerine çöküp
Tanrıya teşekkür mü edeyim
Seni bana gönderdiği için.
Benim çok yazmama bakma sen
Sen tek bir satır yaz
Tek bir kelime de olur
Ya da hiçbir şey yazma
Ben nasılsa anlarım
Gelmeyen cevaplara hazırım merak etme
Dilinden düşmeyecek kelimeler kırmaz beni
Sen yine benim bildiğim sen
Ben yine senin bildiğin ben
Olur, çıkarız bu satır aralarından
Ve hiç yaşanmamış
Kimse duymamış
Ve dünyaya haykırmamış
Kadar bakir kalırsın bende
O güzel yaşanası gözlerinle
O sıcak öpülesi ellerinle
Hiç karşılaşmamış
Sayarım kendimi
Bende bir tek şiirin kalır
Onuda okutmam kimselere
Daha nice şiirlerim var kimsenin okumadığı
Senden önce
Senden sonrada olacak
Der geçer giderim
Bu son satırım
Son dem bu akşam
Kendine iyi bak
Hele o yaşanası gözlerine
Onlara da çok iyi bak
